II. Meşrutiyet döneminin önde gelen düşünürlerinden biri olan Şehbenderzâde Ahmed Hilmi, siyasetin yanı sıra kelam, felsefe, tasavvuf ve tarihle de ilgilenmiş; ayrıca şiir, roman ve tiyatro eserleri kaleme almıştır. Onun ilk defa yeni harflerle kültür dünyamıza katılacak olan "Beşeriyetin Fahr-i Ebedîsi Nebimizi Bilelim" ve "Cihâd-ı Ekber'e" adlı iki risalesi bu kitapta bir araya gelmektedir. "Beşeriyetin Fahr-i Ebedisi Nebimizi Bilelim" adlı eserde hakikat kavramı, insanın hakikat arayışı, hakikate ulaşılabilirliği gibi konular bazı hadisler etrafında felsefi olarak açıklanmıştır. Bu bağlamda dile getirilen temel fikir şöyle özetlenebilir: Her insanın ve her düşüncenin ulaşması gereken hedef Mutlak Hakikattir. Mutlak Hakikati en iyi ve en kapsamlı şekilde ifade edebilen ise "Beşeriyetin Fahr-i Ebedîsi, Kâinatın Efendisi Hz. Muhammed"dir.

Yazar, "Cihâd-ı Ekber'e" adlı risalede ise "İki günü denk olan ziyandadır." hadisinden yola çıkarak Müslümanları içinde bulundukları pasiflikten kurtulmaya çağırır. İçinde bulunulan çağın en etkili silahının sanat ve bilgi olduğunu; cahil ve fakir milletlerin haklarının gasp edildiğini ve yaşam haklarının yok edildiğini vurgular. Müslümanları sadece sözde bağlılıkla suçlar; fikri ve malıyla dinine ve milletine hizmet edebileceklerin bir araya gelerek iftihar edilebilecek girişimlere öncülük etmelerini önerir. Cenâb-ı Hakk'ın "ihsan sahipleri ve güzel işler yapanları ve iyilik yapanları sevdiği" müjdesine uygun olarak herkesi en büyük cihada, yani cehalete ve kötü ahlaka karşı çıkmaya davet eder.