“Kral çıplak” demenin belki de bin bir yolu var fakat, Anadolu insanının başından geçen hâdiseleri olanca çıplaklığıyla
ifade etmenin bir yolu var mı, ondan emin değilim. Hiç kimse
olanca çıplaklığıyla bu hakikatleri dile getirmedi, getiremedi.
Söz konusu gerçekle beraber şunun da teslim edilmesi lazım; soluduğumuz ahval içerisinde pek çok hakikatin “çalıya dolanmadan” ifade edilebilmesi de zaten
–entelektüelliği fedailikle karıştırmadığımız müddetçe– makul ve mümkün görünmüyor.
Fakat, surda gedik açmanın ve insanımızın çevresine örülmüş zihnî/fiilî kuşatmayı yarmanın mühim meseleleri konuşulur kılmaktan başka bir yolunu bilmediğim için,
problemlerimizin ancak, esaslı mevzuları gündemde tutmakla, bunları defaatle ve neredeyse bıktırırcasına konuşmakla önce fark edilebileceği sonra da çözülebileceği
kanaatindeyim. Bu eser de aynı düşüncenin mahsulüdür.
***
İçindekiler
5816’nın Tarih-i Tevellüdü
Evrak-ı Metrukeden Evrak-ı Meçhuleye:
Latife Hanımdan Kalanlar
1923 ile 1938 Arasında Yasaklanan Dinî Kitaplar
Türk’ün Resmî Mezhebi
Anadolu İnsanının Zindanı: Resmî Tarih
150’liklerin Özrü ve Affı Meselesi
Meşhur Bilinmez: Halil Vedad Uşaklıgil
Adaletinden Sual Olunmaz İstiklal Mahkemeleri
Sebepsiz mi Bu Zenginleşme?
Huşû Arıyoruz
Düşmanımın Düşmanı Velidir!

Kısa Bir Fıkra
Ben Bu Hikâyenin Neresini Düzelteyim?
Kemalist Edebiyatın Faydaları
Meclis Tutanakları Yalan Söylemez
Çok Uluslu Bir Ulus-Devlet
Rejimin Kemalistleştirici Gücü
Post Post Giden Kemalizm